Een mooie en vooral jonge huid is een teken van gezondheid en schoonheid. Maar het is vaak ook een teken van een gezonde levensstijl, omdat onze huid vaak een weerspiegeling is van onze levensstijl. Vooral onze handen en gezicht geven veel prijs over een persoon. De huid vormt ook een beschermende laag en is essentieel voor onze overleving. Om te begrijpen hoe je je huid moet verzorgen, moet je eerst weten welke factoren een negatieve invloed hebben op onze huid. In het volgende artikel kijken we naar enkele onderzoeken over de huid en stress.
Wat is onze huid en waar is hij van gemaakt?
Om te begrijpen hoe je je huid moet verzorgen en ondersteunen, moet je eerst begrijpen wat het eigenlijk is. Onze huid is niet alleen een zintuig, maar ook het grootste orgaan in ons lichaam. Ja, dat klopt, onze huid is een orgaan en is slechts 1-2 mm dik, afhankelijk van het lichaamsdeel. Het beschermt het lichaam tegen invloeden van buitenaf, helpt bij het reguleren van de lichaamstemperatuur en speelt een belangrijke rol bij de stofwisseling.
Over het algemeen is de huid verdeeld in drie lagen: Epidermis, dermis en subcutis. Zoals gezegd heeft de huid verschillende functies en beschermt ze het lichaam tegen schadelijke milieu-invloeden en zonnestralen, maar ook tegen ziekteverwekkers en gifstoffen. Het vernieuwingsproces van de huid duurt gemiddeld 28 dagen. De hoorncellen (keratinocyten), die het huidoppervlak vormen, ontwikkelen zich in de onderste laag (basale laag) en migreren naar het huidoppervlak. De nieuwe vorming van de basale cellen duwt de bovenliggende cellen omhoog.
De effecten van stress op onze huid
Het vermoeden bestaat al lang dat stress een negatief effect heeft op de gezondheid van onze huid. Er zijn maar een paar onderzoeken naar dit onderwerp gedaan, maar ze laten allemaal een consistent resultaat zien.
Als we het over stress hebben, moeten we precies definiëren wat hiermee wordt bedoeld. Stress voor de huid veroorzaakt door externe factoren of psychologische stress die de huid beïnvloedt. We hebben beide bronnen van stress onder de loep genomen.
Studie 1: Veranderingen in de ernst van acne vulgaris afhankelijk van examenstress
Het effect van leer- en examenstress op het uiterlijk van de huid (in dit geval acne) werd onderzocht bij 22 studenten. Hierbij werd de correlatie tussen veranderingen in ernst en waargenomen examenstress bepaald.
De proefpersonen hadden een hogere gemiddelde ernst van acne en een hogere score voor waargenomen stress tijdens de tests (P<.01 voor beide). Dit betekent dat de studenten met acne verergerd waren tijdens het onderzoek. Bovendien correleren veranderingen in acne-ernst sterk met toenemende stress, wat suggereert dat emotionele stress van externe bronnen een significante invloed kan hebben op acne. Veranderingen in hormoonspiegels en hun effect op het uiterlijk van de huid spelen ook een belangrijke rol.
Studie: De reactie van huidaandoeningen op stress: veranderingen in de ernst van acne vulgaris beïnvloed door examenstress[Link].
Studie 2: Verbinding tussen hersenen en huid, de neuroendocrien-immuunalliantie van stress en jeuk
Ervaren stress wordt al lang in verband gebracht met verstoringen in de dynamische balans tussen het zenuwstelsel, het endocriene stelsel en het immuunsysteem, die het ontstaan van ziekten kunnen uitlokken of verergeren. Er wordt nu erkend dat verschillende veelvoorkomende huidaandoeningen worden verergerd door psychologische stress.
Een overvloed aan factoren die systemisch of lokaal in de huid vrijkomen als reactie op stress, reguleren de productie van jeukveroorzakende stoffen en houden (neurogene) ontstekingen in stand.
Er is echter steeds meer bewijs dat stress ziekteprocessen beïnvloedt en bijdraagt aan ontstekingen door specifieke gebieden in de hersenen te moduleren die chemische mediatoren afgeven die worden weerspiegeld in de huid. De centrale rol in de cellulaire reactiviteit van de huid op verschillende stressfactoren zou kunnen worden toegeschreven aan mestcellen in de huid, omdat deze nauwe verbindingen hebben met de sensorische zenuwuiteinden en een groot aantal ontstekingsbevorderende mediatoren kunnen vrijgeven.
Om effectievere therapeutische combinatiestrategieën te ontwikkelen voor het bestrijden van jeuk bij chronische, stressgevoelige inflammatoire huidziekten, moeten deze factoren nader worden onderzocht.
Onderzoek: Van de hersen-huidverbinding: de neuroendocrien-immuunalliantie van stress en jeuk [Link]
Studie 3: Verband tussen hersenen en huid: stress, ontsteking en huidveroudering
Het is bekend dat stress invloed heeft op verschillende ziekten en aandoeningen, zoals astma, artritis, migraine en multiple sclerose. Met name in de huid kunnen verschillende neuroinflammatoire aandoeningen worden uitgelokt of verergerd door stress, zoals psoriasis, atopische dermatitis, acne en contactdermatitis.
Het negatieve effect van stress op wondgenezing werd voor het eerst klinisch waargenomen bij mensen, toen verzorgers van familieleden met dementie 20% meer tijd nodig hadden om de huid volledig te laten genezen.
Angst en depressie worden ook in verband gebracht met vertraagde genezing van chronische wonden. Gevoelsmatige stress en verhoogde cortisolniveaus blijken hieraan bij te dragen.
De illustratie hieronder toont de complexe interactie van alle mogelijke factoren op onze huid.
Bron: Brain-Skin Connection: Stress, ontsteking en huidveroudering, Ying Chen en John Lyga
Studie 4: De huid en invloeden van buitenaf
Het precieze mechanisme van de invloed van stress op huidveroudering is nog niet helemaal duidelijk. Er zijn verschillende aanwijzingen voor mogelijke mechanismen die kunnen bijdragen aan huidveroudering.
UV-straling is een van de belangrijkste extrinsieke stressfactoren die verantwoordelijk zijn voor vroegtijdige huidveroudering, vandaar de term "photoaging". UV-straling veroorzaakt het vrijkomen van verschillende hormonen zoals CRH, POMC peptiden, ACTH, cortisol en β-endorfine. Deze verhogen DNA-schade, belemmeren DNA-herstel en veranderen de transcriptieregulatie van de celcyclus.
Reactieve zuurstofsoorten (ROS) spelen ook een rol bij huidveroudering. Bij muizen onder chronische stress werkt de oxidatieve stressroute samen met de metabolische route van de huid.
Herhaalde kortdurende stress kan de productie van ROS induceren door de NF-κB in de huid te upreguleren. Gifstoffen en UVB zijn de trigger voor verhoogde ROS-vorming. Er was ook een afbraak of vermindering van cellulaire antioxidanten. Er werd ook ontdekt dat stress in de hersenen leidt tot verhoogde oxidatieve stress en mitochondriale disfunctie. Gezien het feit dat ROS-productie in de mitochondriën de belangrijkste bepalende factor is voor veroudering en levensduur, kan stress een grote invloed hebben op huidveroudering via de ROS-route.
Metastudie: Brein-huidverbinding: Stress, ontsteking en huidveroudering[Link].
Huidige bevindingen in een oogopslag
Of het nu gaat om fysieke of psychologische stress, studies tonen duidelijk de negatieve effecten op onze huid aan, die zich kunnen uiten in de vorm van ziektes of huidveroudering. Dit kan door verschillende mechanismen worden bevorderd. De vorming van vrije radicalen (ROS), stresshormonen zoals cortisol of stressgerelateerde veranderingen in het immuunsysteem, maar ook externe effecten zoals milieutoxines en UV-straling.
Het is daarom over het algemeen aan te raden om stress te vermijden. Een gezond dieet dat rijk is aan vitale stoffen zoals vitaminen en antioxidanten helpt de huid te beschermen en te regenereren.